Συντάκτης: Ριάνα Κουράκου
Εδώ και χρόνια συναναστρέφομαι με την ελληνική showbiz. Με τραγουδιστές, managers, διευθυντάδες ραδιοφωνικών σταθμών, (και λέω διευθυντάδες, γιατί διευθυντές δεν ήταν), διευθυντάδες δισκογραφικών εταιριών, μουσικούς, μαέστρους και πάει λέγοντας...
Τα όσα έχω δει και έχω ζήσει μέσα στα χρόνια αυτά, κάθε άλλο παρά όμορφα ήταν.
Ο κόσμος δυστυχώς βλέπει μόνο το περιτύλιγμα. Τα φώτα, τη λάμψη, το μακιγιάζ.
Όταν όμως πέφτει η αυλαία, όταν η showbiz κλειδώνεται στο καμαρίνι, τότε τα πράγματα αλλάζουν και αυτό είναι κοινό μυστικό...
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, χιλιάδες φορές πέρασε από το μυαλό μου, πως κάποιος, κάποια στιγμή θα έπρεπε να βρει το θάρρος και να τα πει. Να αποκαλύψει στον κόσμο πόσο πλαστή είναι όλη αυτή η λάμψη που φτάνει σε αυτόν. Αλλά κανείς δεν τολμούσε... Και μέσα σε όλους αυτούς τους "κανείς" ήμουν κι εγώ...
Για να είμαι ακριβοδίκαιη, κάποιος τόλμησε να το κάνει, αλλά το κύκλωμα τον "έφτυσε".
Ήταν ο τραγουδιστής Κώστας Κούντος, όταν το 2010 κυκλοφόρησε το τραγούδι "showbiz", που μέσα σε 3 λεπτά και 41 δευτερόλεπτα περιγράφει όλη την πραγματικότητά της.
Άκουσέ το παρακάτω και θα καταλάβεις...
Και όμως, πάντα μέσα μου με "έτρωγε", έλεγα, πως κάποια στιγμή ο κόσμος πρέπει να μάθει ποιοι πραγματικά είναι αυτοί, τους οποίους προσκυνάει. Ποιοι είναι αυτοί που θεοποιεί. Πόσο άχρηστοι και πολλές φορές -ας μου επιτραπεί η έκφραση- βλάκες είναι, άβουλα όντα, μιας καλά στημένης επιχείρησης.
Κι όμως ο κόσμος τους αποθεώνει...
Πριν λίγες ημέρες όμως, ακούγοντας, στο ραδιόφωνο, μια συνέντευξη της Νατάσας Θεοδωρίδου, στο Love Radio συγκεκριμένα και στον Ποσειδώνα Γιαννόπουλο, έβγαλα το καπέλο στη Νατάσα, που δεν είπε τα πράγματα συγκαλυμμένα, (θα την αναλύσουμε τη συνέντευξη), αλλά και για μένα ήταν το πράσινο φως, για να ξεκινήσω τη συγκεκριμένη στήλη.
Εδώ λοιπόν, θα αναλύουμε όλα τα κακώς κείμενα της ελληνική showbiz (και τα καλά της φυσικά, όταν αυτά είναι άξια αναφοράς), αλλά κυρίως, θα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν θα ήθελα η συγκεκριμένη στήλη να έχει συγκεκριμένη χρονική περίοδο, να είναι δηλαδή μηνιαία, εβδομαδιαία κλπ, γιατί αν γράφω επειδή πρέπει να γράψω, φοβάμαι πως από κάποιο σημείο και μετά, ίσως αδικήσω κάποιους, μόνο και μόνο για να έχω "καλό θέμα" στη στήλη.
Θα γράφω λοιπόν κάθε φορά που έχω κάτι να πω.
Και σε αυτό το ταξίδι, σας θέλω συνοδοιπόρους και ίσως συμπαραστάτες μου!
Εδώ και χρόνια συναναστρέφομαι με την ελληνική showbiz. Με τραγουδιστές, managers, διευθυντάδες ραδιοφωνικών σταθμών, (και λέω διευθυντάδες, γιατί διευθυντές δεν ήταν), διευθυντάδες δισκογραφικών εταιριών, μουσικούς, μαέστρους και πάει λέγοντας...
Τα όσα έχω δει και έχω ζήσει μέσα στα χρόνια αυτά, κάθε άλλο παρά όμορφα ήταν.
Ο κόσμος δυστυχώς βλέπει μόνο το περιτύλιγμα. Τα φώτα, τη λάμψη, το μακιγιάζ.
Όταν όμως πέφτει η αυλαία, όταν η showbiz κλειδώνεται στο καμαρίνι, τότε τα πράγματα αλλάζουν και αυτό είναι κοινό μυστικό...
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, χιλιάδες φορές πέρασε από το μυαλό μου, πως κάποιος, κάποια στιγμή θα έπρεπε να βρει το θάρρος και να τα πει. Να αποκαλύψει στον κόσμο πόσο πλαστή είναι όλη αυτή η λάμψη που φτάνει σε αυτόν. Αλλά κανείς δεν τολμούσε... Και μέσα σε όλους αυτούς τους "κανείς" ήμουν κι εγώ...
Για να είμαι ακριβοδίκαιη, κάποιος τόλμησε να το κάνει, αλλά το κύκλωμα τον "έφτυσε".
Ήταν ο τραγουδιστής Κώστας Κούντος, όταν το 2010 κυκλοφόρησε το τραγούδι "showbiz", που μέσα σε 3 λεπτά και 41 δευτερόλεπτα περιγράφει όλη την πραγματικότητά της.
Άκουσέ το παρακάτω και θα καταλάβεις...
Κι όμως ο κόσμος τους αποθεώνει...
Πριν λίγες ημέρες όμως, ακούγοντας, στο ραδιόφωνο, μια συνέντευξη της Νατάσας Θεοδωρίδου, στο Love Radio συγκεκριμένα και στον Ποσειδώνα Γιαννόπουλο, έβγαλα το καπέλο στη Νατάσα, που δεν είπε τα πράγματα συγκαλυμμένα, (θα την αναλύσουμε τη συνέντευξη), αλλά και για μένα ήταν το πράσινο φως, για να ξεκινήσω τη συγκεκριμένη στήλη.
Εδώ λοιπόν, θα αναλύουμε όλα τα κακώς κείμενα της ελληνική showbiz (και τα καλά της φυσικά, όταν αυτά είναι άξια αναφοράς), αλλά κυρίως, θα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν θα ήθελα η συγκεκριμένη στήλη να έχει συγκεκριμένη χρονική περίοδο, να είναι δηλαδή μηνιαία, εβδομαδιαία κλπ, γιατί αν γράφω επειδή πρέπει να γράψω, φοβάμαι πως από κάποιο σημείο και μετά, ίσως αδικήσω κάποιους, μόνο και μόνο για να έχω "καλό θέμα" στη στήλη.
Θα γράφω λοιπόν κάθε φορά που έχω κάτι να πω.
Και σε αυτό το ταξίδι, σας θέλω συνοδοιπόρους και ίσως συμπαραστάτες μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου