Συντάκτης: Ριάνα Κουράκου
Στη συγκεκριμένη στήλη, συνηθίζω να είμαι λακωνική, με σκοπό να δώσω περισσότερο "χώρο" στον καλεσμένο μου. Πριν σου συστήσω όμως την Μαρία Μανδραγού, θα μου επιτρέψεις να πολυλογήσω, γιατί υπάρχει λόγος...
Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο άρθρο μου, η ζωή μου όλη ήταν δίπλα σε "stars". Είτε ως χορογράφος είτε ως χορεύτρια είτε ως "μάνατζερ" σε τραγουδιστές και το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί στην Ελλάδα η λέξη είναι παρεξηγημένη, συνεργάστηκα με αρκετούς διάσημους και όχι επώνυμους, γιατί επώνυμοι είμαστε όλοι! Ζώντας μαζί τους, την καθημερινότητά τους, τις συνήθειές τους και τον τρόπο ζωής τους, αυτό που ανακάλυψα ήταν ότι μπορεί για τα ΜΜΕ να ήταν "stars", αλλά αστέρια πραγματικά, ελάχιστοι από αυτούς υπήρξαν. Γιατί όταν είσαι αστέρι, λάμπεις ολόκληρος! Εσωτερικά και εξωτερικά! Και για να λάμπεις, δε χρειάζεται να σε ξέρουν, να είσαι δηλαδή διάσημος. Έχω γνωρίσει ανθρώπους στη ζωή μου, αριστερά μου, δεξιά μου, δίπλα μου, οι οποίοι έλαμπαν, ανεξάρτητα με το εάν ανήκαν ή όχι στη showbiz. Και δε σου κρύβω, πως πολλές φορές αισθάνθηκα πως είναι αδικία τα πραγματικά αστέρια, να κρύβονται πίσω από κομήτες. Θα μου πεις, πως είναι δυνατό ένα αστέρι να κρυφτεί; Στη σαρκοφάγα showbiz, όλα είναι δυνατά... Μέσα από τέτοιου είδους σκέψεις, γεννήθηκε το You are the star. Με σκοπό να προβάλλει αληθινά αστέρια και όχι τα fake που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε από κανάλι σε κανάλι και από site σε site πλέον. Και κάπως έτσι υλοποιήθηκε και η συγκεκριμένη στήλη. Που αρχικά είχα σκοπό να είναι μηνιαία, αλλά τα αστέρια γύρω μου είναι τόσα, σχεδόν όσα και του ουρανού, οπότε "έπρεπε" να γίνει εβδομαδιαία, με σκοπό να προβάλλω όσο το δυνατό περισσότερα, γιατί αλλιώς δεν μου έφταναν δυο ζωές για να τα παρουσιάσω...
Και για να το ολοκληρώσω, το αστέρι αυτής της εβδομάδας, είναι ένα από αυτά, που με κάνει να ευχαριστώ τον Θεό, που δημιούργησα αυτή τη στήλη. Πρώτον γιατί ασχολείται με το απόλυτο είδος χορού, το οποίο θέλει όχι μόνο πάθος, αλλά κυρίως ψυχή. Για να είσαι χορεύτρια φλαμένκο, πρέπει πάνω απ' όλα να έχεις ψυχή. Και δεύτερον, γιατί την ψυχή της την αφιέρωσε στην τέχνη της, "παράτησε" τα στην Ελλάδα κεκτημένα και πήγε στην Ισπανία για ολοκληρώσει το όνειρό της! Και το κατάφερε! Αν αυτή η γυναίκα δεν είναι αστέρι, τότε πείτε μου εσείς ποια είναι;
Αν και συνάδελφός της, όχι, δεν τη γνωρίζω προσωπικά και το δηλώνω για να μην κατηγορηθώ για την αντικειμενικότητά μου... Τα πραγματικά αστέρια όμως, δε χρειάζεται να τα γνωρίζεις προσωπικά! Με 2 λέξεις λοιπόν... Μαρία Μανδραγού... Γνώρισέ την!
ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΔΡΑΓΟΥ ( MARIA MANDRAGORA)
Ριάνα Κουράκου: Μαρία μου καταρχήν καλή χρονιά και κάθε επιτυχία σου
εύχομαι! Ασχολείσαι από πολύ μικρή με το flamenco, το απόλυτο είδος
χορού κατά τη γνώμη μου, το οποίο σε κέρδισε και του έχεις αφιερώσει την
ζωή σου. Πως προέκυψε η πρώτη σου επαφή μαζί του και πως αποφάσισες να
ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό;
Μαρία Μανδραγού: Καλή χρονιά και σε σένα Ριάνα, με πολλές επιτυχίες. Το φλαμένκο το γνώρισα εντελώς τυχαία, όταν ήμουν 12 χρονών. Έκανα από μικρούλα μπαλέτο και κάποια μέρα η υπεύθυνη της σχολής χορού, μας πρότεινε να ξεκινήσουμε δοκιμαστικά ένα μάθημα φλαμένκο. Ε, και ξεκίνησα. Εκείνη τη χρονιά θυμάμαι έκανα μπαλέτο και φλαμένκο παράλληλα. Την επόμενη, απλά σταμάτησα το μπαλέτο... Και από τότε δε σταμάτησα ποτέ το φλαμένκο. Το να ασχοληθώ επαγγελματικά με το φλαμένκο, μου μπήκε στο μυαλό γύρω στην εφηβεία. Θα περνούσαν βέβαια κάποια χρόνια για να το υλοποιήσω. Εντέλει, αυτό έκανα...
Ρ.Κ: Τα τελευταία χρόνια ζεις στη Σεβίλλη. Ο λόγος που εγκαταστάθηκες εκεί ήταν και πάλι η αγάπη για την τέχνη σου. Πόσο εύκολο ήταν όμως το να το αποφασίσεις να αφήσεις την Ελλάδα; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες εκεί και πως είναι η ζωή σου στην Ισπανία;
Μ.Μ: Μια τέτοια απόφαση είναι σαφώς δύσκολη, πρώτον για ό,τι αφήνει κάποιος πίσω και δεύτερον για ό,τι άγνωστο τον περιμένει στην πορεία. Στα 23 μου αποφάσισα να φύγω και απλά να ακολουθήσω απόλυτα την μεγαλύτερη μου αγάπη, στον πυρήνα της, στη Σεβίλλη. Και ναι, υπήρξαν πολλές δυσκολίες στην αρχή. Η γλώσσα, η μοναξιά, το επίπεδο των σπουδών εκεί, οι προσωπικοί φόβοι. Αλλά, το αγώγι ξυπνά τον αγωγιάτη.. Η ζωή στην Ισπανία είναι απλή και όμορφη. Η καθημερινότητα δημιουργική και καρποφόρα.
Ρ.Κ:Θες να μου πεις πως δεν έχει υπάρξει στιγμή που να μετάνιωσες που έφυγες και που θέλησες να τα παρατήσεις όλα και να επιστρέψεις;
Μ.Μ: Ποτέ!
Ρ.Κ: Αν έμενες στην Ελλάδα, θα μπορούσες να έχεις την ίδια εξέλιξη που έχεις αυτή τη στιγμή;
Μ.Μ: Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Και όχι μόνο επαγγελματική εξέλιξη αλλά και καλλιτεχνική. Είναι νομίζω μεγάλη η διαφορά του να πίνει κανείς το νερό από την ίδια την πηγή. Και να ζει όχι μόνο την τέχνη, αλλά και τους κώδικες της σε καθημερινή βάση.
Ρ.Κ: Απ' όσο γνωρίζω, ταξιδεύεις συχνά σε όλο τον κόσμο, όπου παραδίδεις μαθήματα και δίνεις παραστάσεις. Πρόσφατα, έζησες για κάποιο χρονικό διάστημα στη Ρωσία. Πες μου τις εμπειρίες σου από εκεί...
Μ.Μ: Ναι, για δεύτερη χρονιά πήγα στη Μόσχα, για να διδάξω και να δώσω παραστάσεις. Δύσκολη πόλη, ζεστοί άνθρωποι, εκ των οποίων κάποιοι έχουν μεγάλη αγάπη για το φλαμένκο και πραγματικά ήταν 3 υπέροχοι, δημιουργικοί μήνες, γεμάτοι αγάπη.
Ρ.Κ: Την Κυριακή, στις 12 Ιανουαρίου, θα δώσεις μια ιδιαίτερη παράσταση εδώ, στην Ελλάδα. Θα μας αποκαλύψεις τί πρόκειται να δούμε;
Μ.Μ: Η παράσταση ονομάζεται "Mírame" που σημαίνει "Κοίταξε με". Η αρχική ιδέα βασίζεται σε στίχους από ένα τραγούδι του Enrique Morente, ενός από τους κορυφαίους φλαμένκο τραγουδιστές και δημιουργούς. Όπως το ερμηνεύουμε εμείς, είναι μια έκκληση για ειλικρίνεια και αμεσότητα. Για μια αληθινή επικοινωνία από τον άνθρωπο στον άνθρωπο. Δε θα πω περισσότερα! Η ομάδα μας είναι υπέροχη: Ο Πάνος Καρτίμπελης στην κιθάρα, η Γιώτα Μπαρόν στο τραγούδι, στο μπάσο ο Παναγιώτης Μπουραζάνης, στα κρουστά ο Γιάννης Παπαγιαννούλης, στα palmas η Ντίνα Κεσσέ, ενώ χορεύουμε μαζί με την Ηλέκτρα Χρυσάνθου. Την ετοιμάσαμε με πολύ μεράκι αυτή την παράσταση.
Ρ.Κ: Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου για το 2014 (παραστάσεις σεμινάρια, ταξίδια).
Μ.Μ: Μετά την παράσταση στην Αθήνα, επιστρέφω στη Σεβίλλη, όπου ξεκινώ και τις πρόβες για τις "Μοίρες/ Moiras" που ετοιμάζουμε με την ομάδα στην Ισπανία, διότι έχουμε παράσταση τον Φλεβάρη. Έπειτα, ταξιδάκια, όχι για διακοπές, (γέλια), αλλά προς το παρόν όλα βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ρ.Κ; Ένας χορευτής και ειδικά του συγκεκριμένου είδους, μοιράζει όλη τη ζωή του σε μαθήματα, πρόβες και παραστάσεις με εξαντλητικά ωράρια. Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για προσωπική ζωή στον χορευτή ή "παντρεύεται" μόνο την τέχνη του;
Μ.Μ: Πιστεύω ότι πρέπει να είναι πολύ τυχερός κάποιος, για να βρει και να παντρευτεί κάποιον άλλον πέρα από την τέχνη του. Νομίζω ότι είμαι σαφής... (γέλια). Τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, είναι αρκετά δύσκολο. Παίζει μεγάλο ρόλο η τύχη.
Ρ.Κ: Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, που λόγω παράστασης είναι πολύ περιορισμένος και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Κυριακή το βράδυ, που θα σε απολαύσουμε στο Χυτήριο.
Μ.Μ: Σε ευχαριστώ πολύ κι εγώ, σε περιμένουμε την Κυριακή!
Την Μαρία, θα έχουμε την χαρά να την απολάυσουμε την Κυριακή 12 Ιανουαρίου, σε μία και μοναδική εμφάνιση, στο θέατρο Χυτήριο, (Ιερά οδός 44, Γκάζι).
Έναρξη: 21:30
Είσοδος: 7.50 ευρώ
Στη συγκεκριμένη στήλη, συνηθίζω να είμαι λακωνική, με σκοπό να δώσω περισσότερο "χώρο" στον καλεσμένο μου. Πριν σου συστήσω όμως την Μαρία Μανδραγού, θα μου επιτρέψεις να πολυλογήσω, γιατί υπάρχει λόγος...
Όπως έχω αναφέρει και σε άλλο άρθρο μου, η ζωή μου όλη ήταν δίπλα σε "stars". Είτε ως χορογράφος είτε ως χορεύτρια είτε ως "μάνατζερ" σε τραγουδιστές και το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί στην Ελλάδα η λέξη είναι παρεξηγημένη, συνεργάστηκα με αρκετούς διάσημους και όχι επώνυμους, γιατί επώνυμοι είμαστε όλοι! Ζώντας μαζί τους, την καθημερινότητά τους, τις συνήθειές τους και τον τρόπο ζωής τους, αυτό που ανακάλυψα ήταν ότι μπορεί για τα ΜΜΕ να ήταν "stars", αλλά αστέρια πραγματικά, ελάχιστοι από αυτούς υπήρξαν. Γιατί όταν είσαι αστέρι, λάμπεις ολόκληρος! Εσωτερικά και εξωτερικά! Και για να λάμπεις, δε χρειάζεται να σε ξέρουν, να είσαι δηλαδή διάσημος. Έχω γνωρίσει ανθρώπους στη ζωή μου, αριστερά μου, δεξιά μου, δίπλα μου, οι οποίοι έλαμπαν, ανεξάρτητα με το εάν ανήκαν ή όχι στη showbiz. Και δε σου κρύβω, πως πολλές φορές αισθάνθηκα πως είναι αδικία τα πραγματικά αστέρια, να κρύβονται πίσω από κομήτες. Θα μου πεις, πως είναι δυνατό ένα αστέρι να κρυφτεί; Στη σαρκοφάγα showbiz, όλα είναι δυνατά... Μέσα από τέτοιου είδους σκέψεις, γεννήθηκε το You are the star. Με σκοπό να προβάλλει αληθινά αστέρια και όχι τα fake που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε από κανάλι σε κανάλι και από site σε site πλέον. Και κάπως έτσι υλοποιήθηκε και η συγκεκριμένη στήλη. Που αρχικά είχα σκοπό να είναι μηνιαία, αλλά τα αστέρια γύρω μου είναι τόσα, σχεδόν όσα και του ουρανού, οπότε "έπρεπε" να γίνει εβδομαδιαία, με σκοπό να προβάλλω όσο το δυνατό περισσότερα, γιατί αλλιώς δεν μου έφταναν δυο ζωές για να τα παρουσιάσω...
Και για να το ολοκληρώσω, το αστέρι αυτής της εβδομάδας, είναι ένα από αυτά, που με κάνει να ευχαριστώ τον Θεό, που δημιούργησα αυτή τη στήλη. Πρώτον γιατί ασχολείται με το απόλυτο είδος χορού, το οποίο θέλει όχι μόνο πάθος, αλλά κυρίως ψυχή. Για να είσαι χορεύτρια φλαμένκο, πρέπει πάνω απ' όλα να έχεις ψυχή. Και δεύτερον, γιατί την ψυχή της την αφιέρωσε στην τέχνη της, "παράτησε" τα στην Ελλάδα κεκτημένα και πήγε στην Ισπανία για ολοκληρώσει το όνειρό της! Και το κατάφερε! Αν αυτή η γυναίκα δεν είναι αστέρι, τότε πείτε μου εσείς ποια είναι;
Αν και συνάδελφός της, όχι, δεν τη γνωρίζω προσωπικά και το δηλώνω για να μην κατηγορηθώ για την αντικειμενικότητά μου... Τα πραγματικά αστέρια όμως, δε χρειάζεται να τα γνωρίζεις προσωπικά! Με 2 λέξεις λοιπόν... Μαρία Μανδραγού... Γνώρισέ την!
ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΔΡΑΓΟΥ ( MARIA MANDRAGORA)
Μαρία Μανδραγού: Καλή χρονιά και σε σένα Ριάνα, με πολλές επιτυχίες. Το φλαμένκο το γνώρισα εντελώς τυχαία, όταν ήμουν 12 χρονών. Έκανα από μικρούλα μπαλέτο και κάποια μέρα η υπεύθυνη της σχολής χορού, μας πρότεινε να ξεκινήσουμε δοκιμαστικά ένα μάθημα φλαμένκο. Ε, και ξεκίνησα. Εκείνη τη χρονιά θυμάμαι έκανα μπαλέτο και φλαμένκο παράλληλα. Την επόμενη, απλά σταμάτησα το μπαλέτο... Και από τότε δε σταμάτησα ποτέ το φλαμένκο. Το να ασχοληθώ επαγγελματικά με το φλαμένκο, μου μπήκε στο μυαλό γύρω στην εφηβεία. Θα περνούσαν βέβαια κάποια χρόνια για να το υλοποιήσω. Εντέλει, αυτό έκανα...
Ρ.Κ: Τα τελευταία χρόνια ζεις στη Σεβίλλη. Ο λόγος που εγκαταστάθηκες εκεί ήταν και πάλι η αγάπη για την τέχνη σου. Πόσο εύκολο ήταν όμως το να το αποφασίσεις να αφήσεις την Ελλάδα; Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες εκεί και πως είναι η ζωή σου στην Ισπανία;
Μ.Μ: Μια τέτοια απόφαση είναι σαφώς δύσκολη, πρώτον για ό,τι αφήνει κάποιος πίσω και δεύτερον για ό,τι άγνωστο τον περιμένει στην πορεία. Στα 23 μου αποφάσισα να φύγω και απλά να ακολουθήσω απόλυτα την μεγαλύτερη μου αγάπη, στον πυρήνα της, στη Σεβίλλη. Και ναι, υπήρξαν πολλές δυσκολίες στην αρχή. Η γλώσσα, η μοναξιά, το επίπεδο των σπουδών εκεί, οι προσωπικοί φόβοι. Αλλά, το αγώγι ξυπνά τον αγωγιάτη.. Η ζωή στην Ισπανία είναι απλή και όμορφη. Η καθημερινότητα δημιουργική και καρποφόρα.
Ρ.Κ:Θες να μου πεις πως δεν έχει υπάρξει στιγμή που να μετάνιωσες που έφυγες και που θέλησες να τα παρατήσεις όλα και να επιστρέψεις;
Μ.Μ: Ποτέ!
Ρ.Κ: Αν έμενες στην Ελλάδα, θα μπορούσες να έχεις την ίδια εξέλιξη που έχεις αυτή τη στιγμή;
Μ.Μ: Προσωπικά πιστεύω πως όχι. Και όχι μόνο επαγγελματική εξέλιξη αλλά και καλλιτεχνική. Είναι νομίζω μεγάλη η διαφορά του να πίνει κανείς το νερό από την ίδια την πηγή. Και να ζει όχι μόνο την τέχνη, αλλά και τους κώδικες της σε καθημερινή βάση.
Ρ.Κ: Απ' όσο γνωρίζω, ταξιδεύεις συχνά σε όλο τον κόσμο, όπου παραδίδεις μαθήματα και δίνεις παραστάσεις. Πρόσφατα, έζησες για κάποιο χρονικό διάστημα στη Ρωσία. Πες μου τις εμπειρίες σου από εκεί...
Μ.Μ: Ναι, για δεύτερη χρονιά πήγα στη Μόσχα, για να διδάξω και να δώσω παραστάσεις. Δύσκολη πόλη, ζεστοί άνθρωποι, εκ των οποίων κάποιοι έχουν μεγάλη αγάπη για το φλαμένκο και πραγματικά ήταν 3 υπέροχοι, δημιουργικοί μήνες, γεμάτοι αγάπη.
Ρ.Κ: Την Κυριακή, στις 12 Ιανουαρίου, θα δώσεις μια ιδιαίτερη παράσταση εδώ, στην Ελλάδα. Θα μας αποκαλύψεις τί πρόκειται να δούμε;
Μ.Μ: Η παράσταση ονομάζεται "Mírame" που σημαίνει "Κοίταξε με". Η αρχική ιδέα βασίζεται σε στίχους από ένα τραγούδι του Enrique Morente, ενός από τους κορυφαίους φλαμένκο τραγουδιστές και δημιουργούς. Όπως το ερμηνεύουμε εμείς, είναι μια έκκληση για ειλικρίνεια και αμεσότητα. Για μια αληθινή επικοινωνία από τον άνθρωπο στον άνθρωπο. Δε θα πω περισσότερα! Η ομάδα μας είναι υπέροχη: Ο Πάνος Καρτίμπελης στην κιθάρα, η Γιώτα Μπαρόν στο τραγούδι, στο μπάσο ο Παναγιώτης Μπουραζάνης, στα κρουστά ο Γιάννης Παπαγιαννούλης, στα palmas η Ντίνα Κεσσέ, ενώ χορεύουμε μαζί με την Ηλέκτρα Χρυσάνθου. Την ετοιμάσαμε με πολύ μεράκι αυτή την παράσταση.
Ρ.Κ: Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου για το 2014 (παραστάσεις σεμινάρια, ταξίδια).
Μ.Μ: Μετά την παράσταση στην Αθήνα, επιστρέφω στη Σεβίλλη, όπου ξεκινώ και τις πρόβες για τις "Μοίρες/ Moiras" που ετοιμάζουμε με την ομάδα στην Ισπανία, διότι έχουμε παράσταση τον Φλεβάρη. Έπειτα, ταξιδάκια, όχι για διακοπές, (γέλια), αλλά προς το παρόν όλα βρίσκονται σε εξέλιξη.
Ρ.Κ; Ένας χορευτής και ειδικά του συγκεκριμένου είδους, μοιράζει όλη τη ζωή του σε μαθήματα, πρόβες και παραστάσεις με εξαντλητικά ωράρια. Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για προσωπική ζωή στον χορευτή ή "παντρεύεται" μόνο την τέχνη του;
Μ.Μ: Πιστεύω ότι πρέπει να είναι πολύ τυχερός κάποιος, για να βρει και να παντρευτεί κάποιον άλλον πέρα από την τέχνη του. Νομίζω ότι είμαι σαφής... (γέλια). Τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, είναι αρκετά δύσκολο. Παίζει μεγάλο ρόλο η τύχη.
Ρ.Κ: Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, που λόγω παράστασης είναι πολύ περιορισμένος και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την Κυριακή το βράδυ, που θα σε απολαύσουμε στο Χυτήριο.
Μ.Μ: Σε ευχαριστώ πολύ κι εγώ, σε περιμένουμε την Κυριακή!
Έναρξη: 21:30
Είσοδος: 7.50 ευρώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου